RNP یک ریبونوکلئوپروتئین هسته ای کوچک است. آنتی بادی های ضد ریبونوکلئوپروتئین، RNP، اغلب در سطوح بسیار بالا در بیماران مبتلا به انواع بیماری های روماتیسمی سیستمیک، از جمله SLE، اسکلروز سیستمیک پیشرونده و بیماری بافت پیوندی مخلوط، اسکلرودرمی، پلی میوزیت و …یافت می شود.رای تشخیص یا تفریق اختلالات خودایمنی و همچنین مانیتور کردن پیشرفت بیماری خودایمنی بکار می رود. این تست زمانی درخواست می شود که تست ANA فرد مثبت باشد و یا زمانیکه تظاهرات بالینی مشابه اختلالات خودایمنی در فرد دیده می شود کاربرد دارد. همچنین برای مانیتور کردن و یا پیشرفت بیماری اختلالات خود ایمنی نیز بکار می رود. چندین اتوآنتی بادی برعلیه sn-RNP یافت شده که از این بین Anti-Sm یا Anti- Smith اختصاصی برای SLE میباشد گرچه فقط در 20 تا 40%این بیماران مثبت میگردد.Anti-U1 snRNP در 30 تا 40% بیماران SLE یافت شده و متناسب با شدت بیماری و ظهور علائمی مانند میوزیت، کمی تحرک مری، اسکلروداکتیلی، فنومن رینود، آرترالژی و آرتریت میباشد. علاوه بر آن این آنتیبادی را در بیماری مختلط بافت همبند در کسانیکه علائم بیماریهای خودایمن همپوشان را نشان میدهند یافت کردهاند. آزمایش Anti-U1-snRNP را فقط باید برای کسانیکه ANA آنها مثبت بوده ولی بین SLE و بیماری مختلط بافت همبند مشکوک هستند انجام می دهند که اگر این تست هم مثبت باشد بیماری مختلط بافت همبند و اگر Anti-Sm مثبت باشد SLE خواهد بود.