ناشتایی 9 ساعته ترجیح داده می شود. در کل بعد از مصرف غذا مقدار ALP بالاتر می باشد.از داروهای هپاتوتوکسیک استفاده نشود.
اطلاعات بالینی :
آنزیمی است که در کبد استخوان جفت روده و کلیه وجود دارد اما اساسا در سلول های پوشاننده مجاری صفراوی و استئوبلاست هایی که در تشکیل استخوان جدید شرکت دارند یافت می شود. آلکالین فسفاتازها معمولا از کبد به درون صفرا ترشح می شود. افزایش سطح ALP معمولا به هنگام رشد استخوان (مثلا در کودکان) انواع مختلف بیماری های کبدی و انسداد صفراوی دیده می شود. همچنین به عنوان تومور مارکر در سارکوم استخوانی و نیز در سرطان پروستات و پستان که به استخوان متاستاز داده اند نیز در نظر گرفته می شود.
آلوپورینول، آنتی بیوتیک ها، فلورایدها، آزاتیوپرین، فنوتیازین، کلشی سین، آلبومین ساخته شده از بافت جفت، ایزونیازید (INH)، ایندومتاسین، متوترکسات، پروبنسید، اسید نیکوتینیک، متیل دوپا، وراپامیل و تتراسیکلین داروهایی می باشند که موجب افزایش ALP می گردند و داروهایی چون نیتروفورانتوئین، فلورید ها، آرسنیکالها، اگزالاتها، نمک های روی و سیانید ها موجب کاهش سطح ALP می شوند. همچنین عواملی چون خوردن غذا و افزایش سن می تواند سطح ALP را افزایش دهد.
تمام حقوق این وبسایت متعلق به آزمایشگاه آریانا است.